FORUM (W)Koło Rosji

[pigva]

Generalnie wydaje mi się, że dobrze byłoby czasem zamienić choćby trzy zdania na temat różnych artykułów z Mirażu, albo Mirażu w ogóle. Ja właśnie przeczytałam artykuł Teresy Ostrowskiej o Ukrainie, no i mam trochę wątpliwości, choć nie twierdzę, że słusznych. A że Redakcja zaprasza do dyskusji, no to piszę.
1. Dlaczego losy Europy zależą od tego, co się dzieje na Ukrainie? Dla kogo to jest takie ważne? Jaki to jest gwarant stabilności sytuacji w Europie (zwłaszcza, że znowu aż takich problemów z równowagą matka Europa nie ma)? I jaką misję mają na siebie przyjąć Ukraińcy? (z historii Polski wiemy, że samopoczucie misjonarzy nie wpływa zbyt dobrze na rozwój państwa jako takiego)
2. Kto decyduje o tym, jaka jest "właściwa droga Ukrainy"? I po co patos, że będzie nią kroczyć "przez wieki"? Ukraina może i ma prawo odwoływać się do wielkiej tradycji, ale nawet Rzym nie okazał się wieczny, więc...
3. Nowe pokolenie Ukraińców jeszcze długo będzie miało kiepsko dookoła, tak jak i my - nowe pokolenie Polaków - mamy. Wokół niby coś się zmienia, a i tak wciąż słyszę, że za komuny to przynajmniej wszystkim było źle, ech. Obudzić się z radzieckiego snu nie tak prosto, a i my, młodzi, przecież ledwo zaczynamy zauważać, że się obudziliśmy.

Jak już tak sennie się zrobiło, to pozdrawiam autora sennych impresji, otwierających nowy numer.
I zachęcam do dalszych komentarzy (pewnie bym mogła zrobić ten wywód ustnie, ale niestety autorki nie znam osobiście)
Pozdrawiam

[Purgatory]

A mi wydaje się, że błędnie zrozumiałaś wydźwięk artykułu. Tematem przewodnim pracy Teresy jest język ukraiński, mały rys historyczno-polityczny miał tylko służyć podkreśleniu jego sytuacji na Ukrainie.
1. Ukraina jest integralną częścią Europy i dopóki nie jest stabilna dopóty nie mozna mówić o stabilności w Europie. Najwyższy czas uświadomić sobie, że "matka Europa" to nie tylko Niemcy, Francja i WB ale również Białoruś, Mołdawia czy właśnie Ukraina. Przed Ukrainą stoi szansa właśnie teraz zrobić cos w końcu cos samodzielnie, bez udziału sił z zewnątrz. Szansa, którą powoli zaprzepaszczaja sami Ukraincy. Co jest ich zadaniem, czy tez misją nie trudno sie domyslic.
2. O tym jaka jest "własciwa droga Ukrainy" powinni decydować sami Ukraincy a nie jak dotąd Rosja, Polska, UE czy USA - to chyba logiczne. A wieczne nie jest nic na tym swiecie.
3.To, że nowe pokolenie Ukraińców będzie miało kiepsko wokoło przez długi czas nie znaczy, że ma się z tym zgadzać i biernie trwać w oczekiwaniu na lepsze jutro.
Ja (mam 22 lata) z niczego się nie musiałem budzić bo lat tej "komuny" nie pamiętam a szkoda.
A z autorką możesz porozmawiać osobiście - Teresa jest studentką III roku KRiNS - masz to napisane pod artykułem i wiele zachodu nie kosztuje by ją odnalezc i pogadac.
Pozdrawiam

[pigva]

Ojoj, i jak zwykle wkładam kij w mrowisko. No przecież to dobry artykuł jest, ja tylko chciałam dopytać, bo ja jestem niedouczona (zasadniczy temat jest fajnie pokazany, mnie chodzi tylko o końcowe akapity). Tylko jestem trochę uczulona na pewne patosy, tyle.
Ale wciąż chciałabym wiedzieć, jaką misję w Europie ma Ukraina? Polskie władze mają chyba wizję (dla przykładu różnych misji) ustawicznego przedmurza chrześcijaństwa, albo używając słów bliższych prawdy - niemal fanatyzmu katolickiego. Można się z tym nie zgadzać, ale tacy właśnie ludzie kierują Polską. A jaką łatkę da sobie przyczepić - z wolą czy bez obywateli - Ukraina?

To na ile pamiętamy czasy słuszne nie ma moim zdaniem w ogóle wpływu na ogólny kształt świadomości w danym pokoleniu. Kiedy słyszę od młodych ludzi, że nie pójdą głosować, bo się NIE ZNAJą to doskonale świadczy to o pozostałościach znieczulicy społecznej i braku wychowania w duchu obywatelskim. Albo też (jeśli tak, to się jeszcze broni) można mieć światopogląd anarchistyczny i wtedy rzeczywiście wymagać obywatelskich gestów - daremny trud.

No i wreszcie - wiem jak się nazywa autorka i wiem z którego jest roku. Mejla mam nawet do niej. Problem w tym, że jestem nieśmiała...

[kakoako]

Z tego co napisałaś nie wynika raczej,że jesteś nieśmiała...A Teresa to bardzo fajna dziewczyna i zachęcam do dyskusji z nią, na 100% nie pożałujesz:P.

[pigva]

1. w wirtualnym świecie można mieć gębę, że ha!
2. w rzeczywistym można też mieć gębę, że ha! I ja stety/niestety taką mam, tyle, że trza kogoś znać. A forum to "miejsce" publiczne, które pozwala na otwartą dyskusję. I po to tu piszę. Nie będę komuś zawracać głowy swoją osobą tylko dlatego, że czytając gazetę coś się zakołatało w głowie.
3. Trochę głupio się czuję, jak tak mówicie o Teresie, jakby potrzebowała rekomendacji. Nie, nie potrzebuje. Wszak to jej artykuł zwrócił moją uwagę, tylko złe artykuły nie mają żadnego oddźwęku.
4. Mało kto mi wierzy, że jestem nieśmiała - nawet jak mnie zna kilka lat. Ale tak właśnie jest i będę się przy tym upierać. Niestety.
5. Zachęcam do innych wątków mirażowych, wszak to nie telefon zaufania.
Pozdrawiam

[pigva]

Chciałam jeszcze poruszyć coś bardzo ważnego. Oczywiście deszcz pada, piwo wypite itd, generalnie czwartkowy wieczór, ale... Drodzy moi (a tak śmiem Was nazywać, bo bliskie mi są losy ludzi naszego Instytutu), jesteśmy HUMANISTAMI. Co oznacza zarówno humanistyczne upicie się w dobrym towarzystwie, jak i zupełnie merytoryczną dyskusję. Ponieważ humaniści są uniwersalni. I postuluję, żeby to forum, jak i nasze potencjalne przyszłe spotkania, miały charakter humanistyczny. A co wyróżnia człowieka spośród innych gatunków zwierząt? Mowa, czy to w piśmie, czy twarzą w twarz. Nie znoszę się wymądrzać, a jeszcze bardziej mędrkować. Wierzcie mi, jak na studiach nie nauczymy się rozmawiać, to już nigdy, bo będziemy za starzy. Zatem ponownie zapraszam do dyskusji. I introwertyków też. Przecież nikt za nic nie zje tu na forum. Jak również twarzą w twarz. Wszak kanibalizm już dawno wyszedł z mody w tym regionie.
Krytyka, uwagi, napomknienia... To wszystko wierzę, że pomaga nam stać się lepszym w czymkolwiek chcemy. To czyjś obiektywny punkt widzenia odrzuca nam często z oczu klapki. A jak to się robi? Kto w naszym systemie edukacji uczy nas krytycznie myśleć? Nikt. Dlatego musimy - jako humaniści - nauczyć się tego sami. Ja się tego uczę od dziecka i mogę podzielić się doświadczeniem. Oto kilka uwag krytycznych wobec jednego z tekstów ostatniego numeru Wschodniego Mirażu:
1. W dziale 'muzyka' tytuł został zedytowany dwa razy, co zabrudza obraz estetyczny pisma i psuje narrację wstępnej partii artykułu;
2. Styl autorki nie jest wyrazisty. Owszem - poprawny, ale nic ponad to.
3. Autorka ma ambicje pisać o muzyce, a w rzeczywistości pisze o wrażeniach słuchacza.
4. Obecność muzyki fortepianowej jako jądrze muzyki rosyjskiej jest uproszczeniem. Od 1932 dominuje doktryna realizmu socjalistycznego, preferującego utwory wokalno-instrumentalne.
5. Porównania do literatury owszem obrazowe, ale i prostackie.
Itd. można snuć w nieskończoność.
Dlaczego wciąż krytyka wydaje nam się zjawiskiem naruszającym czyjąś godność. Nie mamy do zaoferowania nic bardziej wartościowego niż własne zdanie na jakiś temat. Nie bądźcie samolubni - dzielcie się tym co najlepsze!
Z całego rozumu, ach, nawet serca, pozdrawiam!
PS. I co zrobić, abyście pisali, gadali, myśli wrzące wymieniali. Gdzie piwo z Wami wypić, krytyczny toast wznieść. Wystarczyło mi przyjść na JEDNO spotkanie (W)Koła Rosji, aby zobaczyć jaki w Was potencjał tkwi. Byle by go uwolnić w dniu codziennym... Życzę tego nam wszystkim. I przepraszam za taki długi manifest (akurat od strony naukowej w ruskich manifestach siedzę i mi się udziela)

[pigva]

No i jeszcze na dobranoc. Ten konkretny temat ma 48 wyświetleń. Jeżeli conajmniej połowa z nich zakończona byłaby utrwaloną tu wypowiedzią... Sami widzicie. Czytać lubimy, a pisać już mniej?

[Purgatory]

A ja pobronie troche autorke artykułu o muzyce.
1. moze z racji tego, że jestem niechlujem zupełnie nie zauważyłem zaburzonego obrazu estetycznego artykułu
2. styl autorki jest jak najbardziej wyrazisty, wie o czym pisze, nie czuć oddtwórczego podejscia do tematu
3. wrażenia słuchacza są dla mnie bardziej atrakcyjne i predzej ich opis skłoni mnie po kompakt z muzyka umownie nazywana poważną niż kilka encyklopedycznych informacji.
4. w tej dziedzinie jestem zupełnym laikiem i równie dobrze mogłabys napisać o teorii kwantów, a zgodziłbym się ze wszystkim
5. niczego prostackiego w porównaniu muzyki z literaturą nie widzę

Czyli z krytyka mojej przedmówczyni sie nie zgadzam ! I wcale nie uważam, że krytyka uderza w ludzką godność - byleby była konstruktywna, przyzwoita i nie obrażała adresata

[pigva]

Moja krytyka artykułu o muzyce była bardzo konstruktywna - zwłaszcza, że to była autokrytyka Sama na siebie raczej się nie obrażam. Bo w sumie nie załapałam, czy mój przedmówca o tym wie, czy nie (spokojnie, publicznie nikogo oprócz siebie tak bym nie zjechała za pisaninę). Ale nie ukrywam, lubię riposty - zatem dziękuję za obronę autorki wspomnianego artykułu

[Purgatory]

Jasne, że wiedziałem iz jest to autokrytyka. Ale musze bronić swoich redaktorów bo od tego jestem.

[pigva]

Jak miło!! No ja bym się w takim razie na naczelnego nie nadawała, bo bym tylko biła wszystkich po łbie za niedoróbki.